நெப்போலியன் – ஜோசஃபைன்

தன்னம்பிக்கை என்பது
தண்டவாள ரயில்!

இடை வரும்
இடர் தரும்
இடைஞ்சல்களும் அதை
இடறி விடலாம்!
தடம் விடும்
இடம் வரின்
தொடர்ச்சிகள் விட்டொரு
தொடரி விழலாம்!

எந்த மனிதனாயினும்
ஏதோ ஓரிடத்தில்
தன்னம்பிக்கை விழுந்து
தடுமாறுவான்! சிறு
தவிப்புகள் வந்தால்
தடம் மாறுவான்!

வையம் கொடுத்த
வாழ்வில் தோல்வியின்
வாயுள் விழுவதும்,
ஐயம் சூளும்
அனைவர்க்கும் இந்த
ஆயுள் முழுவதும்!
ஆனால்,
அக்கினி ஒன்று
அணையாமல் எரிந்தது! அது
கொளுத்தும் பண்பு
கொழுந்திலேயே தெரிந்தது!

ஆகஸ்டு பதினைந்து,
இந்தியத்திற்கு மட்டுமல்ல
இன்னொரு நாட்டிற்கும்
சுதந்திர தினம்!

பிரஞ்சிலும் அன்று தான்
விடுதலைக்கான
விதை முளைத்தது!

லதீதா லமோலினி
சார்லஸ் போனபார்ட்
தம்பதிக்கு
1769 ஆகஸ்ட் 15ல்
மகனாகப் பிறந்தான்
நெப்போலியன் போனபார்ட்!

ஒரு,
மாவீரனை மண்ணகம்
வரவு வைத்தது!
பிரஞ்சும் ஒரு
பேரரசனைத்
தர்க்கத்திற்கிடமின்றி
தரவு வைத்தது;

சிற்றிலாடிய
காலம் முதலே,
புத்தகத்திற்குள்
புழுவாய் ஊர்ந்தான்;
வாலிபத்திற்கே
வழுவாய் வாழ்ந்தான்;
சிந்திப்பது-
வாசிப்பது-
இரண்டு மட்டுமே – அவன்
இருதயப் பூர்வமாய்
நேசிப்பது!

ஊர்க்குருவிகள் சுற்றும்
ராணுவப் பள்ளி,
ராஜாளி ஒன்றுக்கும்
ரகசிய வரவு கொடுத்தது!

செல்வங்கள் கொழித்த
சீமானின் வாரிசுகள்
கழுதைப் புலிகளாய்க்
கல்விக் கூடம் சுற்ற,
வெறி கொண்டிருந்த
வேங்கை அவர்கட்கு
ஆரம்பம் முதலே
அந்நியம் ஆனது;
அந்த அந்நியமே
ஆண்டாண்டு காலம்
பிரஞ்சு செய்த
புண்ணியம் ஆனது;

ஆம்! அவன்
ஆடம்பர ஆடையை
அணியாது போனதாலே,
ஆணவக் கைகளுக்குப்
பணியாது போனதாலே,
ஏளனக் கால்கள் – அவனை
ஏறி மிதித்தது;
பொறுப்பு நெருப்பைப்
பொருதிய போது,
வசவுச் சேற்றை – அவன்மேல்
வாரி அடித்தது;

வென்றாக மறந்தான்
விரட்டும் வெறுப்பை!
குன்றாது காத்தான் – தான்
கொண்ட நெருப்பை!

ஆறு என்ன செய்யும்
ஆழிக் கை வந்து (ஆழி)
அடித்துச் சென்றால்?
அகவை என்ன செய்யும்
கேளிக்கை வாழ்வைப்
பிடித்துக் கொண்டால்?

ஏனையோரெல்லாம்
இன்பமாய் இருக்க,
நெப்போலியன் மட்டும்,
நெஞ்சுரம் குன்றாமல்
நெடுகச் சென்றான்
வாழ்க்கைப் பாதையில்!

இரவென்னப் பகலென்ன
எத்தனையோ பொழுது,
புத்தகமே தனது,
உறவென்று கண்ணேரால்
காகிதத்தில் உழுது,
தீர்க்கமாய் கிழக்கு
திசை கிழிக்கும்
சூரியனாய்,
போர் வித்தைகளை,
மூர்க்கமாய் பயின்றான்
முடங்காத
வீரியனாய்! இவன்
ஆர்வம் கண்டு
ஆசான்கள் கூட
அதிசயப் பார்வை வீசினர்;
இவனோடு,
அளவாகத் தான் பேசினர்;

ஆக்சோஸ் எனும் நகரில்
மக்கள் புரட்சி
மகத்தானதாக,
பயிற்சிப் படை – அவர்களைப்
பதம் பார்க்கச் சென்றது!

பகலிலே கலகத்தைப்
படை அடக்கும்; அது
கங்குலில் காமக்
குடை விரிக்கும்;
வேடிக்கைக் காட்டும்
பெண்களின்
விசிறிக் காற்றுக்கு,
வாடிக்கை ஆகி
வாழப் பழகினார்கள்
படை வீரர்கள்;

நெப்போலியன் மட்டும்,
இலக்கு எங்கும்
இடறாதிருக்க,
விளக்கு வைத்து
விடியலை நோக்கினான்;
அப்போதும்,
புத்தகங்களோடேத் தன்
பொழுதைப் போக்கினான்;

கூட்டம் போடும்
கூத்தாடிகளுள்
ஆட்டம் போடும்
அழகி ஒருத்தி,
நெப்போலியனின்,
ஆண்மையின் மீதே
அம்பு எரிய,
அமைதிப் புன்னகையை
அளித்துவிட்டு – மீண்டும்,
காரியத்தில் மட்டுமே
கண்ணாய் இருந்தான்;

மணற் மணிக்காட்டி
பலமுறை வடிந்தது;
மண்ணகம் அதன்பின்
பலமுறை விடிந்தது;

இன்றது
நாளையானது;
கன்றது
காளையானது;

வெறும்
வீரனாய்ப் போனவன்
தலையானான்;
பெரும்,
ஆழி வீழ் மழையொரு
அலையானான்;

முன்பு தன்னை,
ஏளனம் செய்தவள்
எங்கிருக்கிறாள் எனத் தேடி,
வீட்டிற்கேச் சென்று
வினவினான்,

“ஆக்சோஸ் கலகத்தை
அடக்க வந்திருந்த,
நெப்போலியன் என்பவனை
நினைவிருக்கிறதா?”

“ஓ!
நன்றாக நினைவில்
நாற்காலி இட்டிருக்கிறது
அவன் நினைவு;

போராண்மையில் அவன்
போட்டியிட முடியாதவன்;
பேராண்மைக் காட்டுமிடம்,
பெண்மையிடம் பணியாதவன்”
என்றாள்
நர்த்தனம் ஆடும்
நங்கை;

“போர் ஆண்மையைப்
போர்க்களத்தில் காட்டாமல் – உன்
போர்வைக்குள் காட்டியிருந்தால்,
இன்றவன் தலைவனாய்
ஏறி இருக்க மாட்டான்” என்றான்.
ஏளனக் கணையவள்
எறியாது இருந்திருந்தால்
இவ்வாறு நெப்போலியன்
கூறியிருக்க மாட்டான்;

பெற்றவள் மீது
பெரிய மதிப்பும்
மிகுந்த பாசமும்
கொண்டிருந்தான்;
அவளுக்கு எழுதும்
ஒவ்வொரு கடிதத்திலும்
உலகாளப் போவது
உறுதி என்றே
இறுதி வரிகளில்
எழுதியிருப்பான்!

நம்பிக்கை என்பது
அவன் வாழ்வில்,
அலைகளுக்காடும்
நாவாய் அல்ல,
ஆழ்கடல் துளைத்த
நங்கூரம்;

சிறு சிறு கலகத்தைச்
சிறப்பாய் முடக்கினான்;
அரசுக்கு எதிராய்
வெறுப்புகள் எழுந்தால்
விரைவாய் அடக்கினான்;

தலைவனுக்கு ஏற்ற
பண்புகள் எல்லாம்
தானாய் அவனிடம்
உட்கார,
கலைந்திடும் கனவு
கண்டபோதிலும்
காலம் உதவிய(து)
உளமார,
வைரமுடியை அவன்தலையில்
வைக்கத் தயங்கியது
ஆளும் கட்சியும்
எதிர்க் கட்சியும்!

எதிர்ப்புகளை முன்பே
எதிர்பார்த்திருந்த நெப்போலியன்
தாய் நாட்டுப் பணிதுறந்து
தாய் வீட்டிற்குள்
தஞ்சம் அடைந்தான்! ஆயினும்
தாய் நாடு இப்படித்
தகர்க்கப்படுவதைத்
தாங்கமுடியாமல்
நெஞ்சம் உடைந்தான்!

பூசல்கள் பெரிதானது!
எதிர்க்கும் புரட்சி
ஈசல்கள் பாம்பானது,
முற்று வைக்காவிடில்
புற்று யாருக்கென்ற
புரட்சி வெடிக்கும்;
எஞ்சிய நாட்டினது
ஏனைய வளர்ச்சியையும்
வறட்சி முடிக்கும்;

மந்திரிகள்
மணிக்கணக்காக
முடிவு செய்துகொண்டிருக்க,
மக்கள்
தனிக் கணக்காக
முடிவு செய்தனர் ஒன்றை!

வலுத்த வன்முறையை
மாற்றுவதற்கும்
பாதாளத்திற்குள்
பாய்ந்து கொண்டிருக்கும் பிரெஞ்சை
இழுத்துப் பிடித்து மேல்
ஏற்றுவதற்கும்,
ஒருவனால் மட்டும் முடியும்!

“நெப்போலியன்”

அவன் பெயரைத்தான்
அதிக மக்கள்
உதடுகள் எல்லாம்
உச்சரித்தது!
நாடாளுவோரை
நச்சரித்தது!

நெப்போலியன் அழைக்கப்பட்டான்!

“பிரெஞ்சு நாட்டைக்
காப்பாற்ற முடியுமா?”
கேள்விக் கணைகளின்
கெடுபிடி வலுத்தது!

விடியாது என்று
விண் சொன்னாலும்
முடியாது என்று
நெப்போலியன் சொல்ல மாட்டான்!

மூழ்கிக் கொண்டிருக்கும்
நகருக்கு
முத்துக் குளிக்கக்
கற்றுக் கொடுத்தான்;
பிரான்சு,
புரட்சிப் பிடியில்
புண்சிரிப்பிழக்க
பேறாய் அதனைப்
பெற்றும் எடுத்தான்;